6974-166-191 | Γρεβενών 9, Δροσιά, 145 72 pfsdrosias@gmail.com

Την Κυριακή 10-10-2021 πραγματοποιήθηκε πεζοπορία των μελών και φίλων του Πολιτιστικού Φυσιολατρικού Συλλόγου Δροσιάς στο Ανοιχτό λατομικό μουσείο ΑΛΟΥΛΑ στον Διόνυσο και το εκκλησάκι του Αγίου Λουκά, που πρόσφερε σε όσους συμμετείχαν ευχαρίστηση ψυχής και ευδιαθεσία. Οι συμμετέχοντες απόλαυσαν την φύση και την θέα, θαύμασαν την ανθρώπινη θέληση που δάμασε τις πέτρες και προσευχήθηκαν με κατάνυξη. Επίσης, διασκέδασαν χάρη στην όμορφη παρέα και ένιωσαν ασφάλεια χάρη στον συνοδό βουνού κ. Πέτρο Ερκιλετλιόγλου. Αυτό ήταν μόνο η αρχή της νέας περιόδου λειτουργίας του Πολιτιστικού φυσιολατρικού συλλόγου Δροσιάς. Τα καλύτερα έρχονται και ο σύλλογός μας σας περιμένει για να μεγαλώσει η παρέα μας!

Λίγα λόγια για την Αλούλα

Όνομα πολύ εξωτικό για τοποθεσία της Αττικής, αλλά όχι για ένα καλά κρυμμένο μυστικό της! Ψηλά, στη βόρεια πλευρά της Πεντέλης, στον Διόνυσο, το παλιό λατομείο Αλούλα, που πήρε το όνομά του από τον αρχιτεχνίτη Αλούλα, έχει μεταμορφωθεί, κατόπιν πρωτοβουλίας της εταιρίας Μαρμάρων Διονύσου, από τη γλύπτρια τοπίου Νέλλα Γκόλαντα και την αρχιτέκτονα Ασπασία Κουζούπη, στο ανοιχτό μουσείο λατομικής τέχνης – σε ένα χώρο όπου φύση, αισθητική και μνήμη συμπλέκονται αξεδιάλυτα. Στοχεύοντας στη διατήρηση κάθε στοιχείου του χώρου και στην αποκλειστική χρήση επιτόπιων υλικών, γεννημένων από τα σπλάχνα του ίδιου του βουνού, το αισθητικό αποτέλεσμα αξιολογήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα εγχειρήματα του είδους στην Ευρώπη του ’90. Στο τέρμα της οδού Αιολίδας, στο Διόνυσο, και μετά από λίγα λεπτά περπάτημα, ο επισκέπτης βρίσκεται μπροστά σε ένα επιβλητικό λατομικό άνοιγμα απ’ όπου μονοπάτια ξεχύνονται σε κάθε κατεύθυνση, καθορίζοντας κι αναδεικνύοντας πορείες μέσα στο δάσος, ανάμεσα σε κτίσματα λατόμων, χώρους εξόρυξης, απομεινάρια κατεργασίας μαρμάρου και «πέτρινους καταρράκτες». Μονοπάτια που, χαραγμένα αλλού ήπια, αλλού σε σημεία οριακά, κατευθύνουν το μάτι σε μια απίστευτη θεά προς την βόρεια Αττική και το Μαραθώνα. Η διαδρομή, οργανωμένη γύρω από μια πορεία που ενώνει χώρους εργασίας, φυσικά τοπία και κτίσματα, ενώνει νοητά παρελθόν με παρόν, αναβαθμίζοντας μια απλή πεζοπορία, σε πορεία ενδοσκόπησης που προσφέρει ποικίλα ερεθίσματα στον επισκέπτη.

Η ιστορία του λατομείου

Η εταιρεία «Μάρμορ Λίμιτεντ» αγόρασε τα λατομικά δικαιώματα του Ιακώβου Στάιγκερ πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Για να λειτουργήσει, όμως, το λατομείο έπρεπε να βρεθεί τρόπος για τη μεταφορά των μαρμάρων. Από τις προτάσεις που υπήρχαν, προκρίθηκε να φτιαχτούν «κατρακύλες» με σιδηροτροχιές, δηλαδή μεγάλες ευθείες πάνω στις οποίες κινούνταν βαγόνια που κατέβαζαν τα μάρμαρα μέχρι το τοπικό δίκτυο του Ντεκοβίλ. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το λατομείο αγόρασε η εταιρεία Λατομεία Μαρμάρου Διονύσου – Πεντέλης, η οποία σταμάτησε οριστικά τη λειτουργία του το 1972. Έκτοτε η εταιρεία συνέχισε να δραστηριοποιείται στην περιοχή Διονυσοβούνι.

Το 1994 η εταιρεία αποφάσισε τη μετατροπή του σε ανοιχτό μουσείο λατομικής τέχνης, έναν πρότυπο χώρο αρχιτεκτονικής τοπίου, αναψυχής και πολιτισμού, που μας μαθαίνει τη λατομική δραστηριότητα στην περιοχή από την αρχαιότητα μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε η εξόρυξη.

Η γλύπτρια τοπίου Νέλλα Γκόλαντα, η αρχιτέκτων Ασπασία Κουζούπη και ένα συνεργείο Παριανών λατόμων (Γεμελιάρης Νίκος, Λουκής Μανώλης, Αρκουλής Θωμάς, Πανώριος Αντώνης, Κρητικός Γιώργος) ανέλαβαν να υλοποιήσουν την πρωτοβουλία της εταιρείας για την αποκατάσταση και την αναμόρφωση του χώρου σε υπαίθριο μουσείο. Κτίρια και κατασκευές είχαν μείνει όπως τα άφησαν οι λατόμοι, με την έναρξη του Β΄ Π.Π.

Στόχος ήταν η βρεθεί ένας τρόπος «επικοινωνίας» ανάμεσα στους χώρους του λατομείου, όπου ο επισκέπτης θα «διαβάζει» την ιστορία του πάνω στα κτίρια, διατηρώντας τα υπάρχοντα στοιχεία και με αποκλειστική χρήση επιτόπιων υλικών. Η σύνδεση των χώρων επιτεύχθηκε με τις «σκάλες» και έτσι μπορείτε να περιηγηθείτε από τη μεγάλη «καζάρμα» (κατοικία των λατόμων) με τα δύο τζάκια και το σπίτι του Αλούλα στην πάνω πλατεία ως το «γύφτικο» (σιδηρουργείο), όπου οι λατόμοι κατασκεύαζαν ή επισκεύαζαν τα εργαλεία και στους τόπους εξόρυξης της πέτρας.

Πλησίον του μουσείου (υπάρχουν πινακίδες), βρίσκεται το Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Απόστολου Λουκά του Ευαγγελιστού, στο οποίο κατάφευγε προσευχόμενος μαζί με τον υποτακτικό του μοναχό Ζωσιμά, ο μακαριστός Γέροντας Σίμων Αρβανίτης. Κάποιες φορές τελούσε εκεί την Θεία Λειτουργία και ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης π. Μάρκος Μανώλης. Στην πορεία της κυκλικής διαδρομής γύρω από το Αλούλα θα συναντήσουμε άλλα δύο εκκλησάκια, του Αγίου Νικήτα και του Προφήτη Ηλία.